φέρω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φέρω < αρχαία ελληνική φέρω

Ρήμα

φέρω, αόριστος έφερα, λόγια μετοχή ενεστώτα φέρων, παθητική φωνή φέρομαι

• λόγια μορφή του φέρνω στον Ενεστώτα· τα δύο ρήματα μοιράζονται το ίδιο αοριστικό θέμα φερ (θα φέρω, έφερα, έχω φέρει κλπ)

1. κρατώ το βάρος κάποιου πράγματος, υποβαστάζω

   τέσσερα τόξα φέρουν το βάρος του θόλου

2. έχω πάνω μου

   ο νεκρός φέρει πολλαπλά τραύματα στην κοιλιακή χώρα

   ο ναός φέρει διακόσμηση από ψηφιδωτά

   ο ύποπτος έφερε έναν εκρηκτικό μηχανισμό

3. σχεδιάζω γραμμή

   φέρουμε ευθεία εφαπτομένη του κύκλου στο σημείο Α

Εκφράσεις

• φέρω βαρέως κάτι: νιώθω ενοχές για κάτι
• φερ' ειπείν: για παράδειγμα

Συγγενικές λέξεις

• φοράδα
• φαρέτρα
• φέρετρο
• φερνή
• φέρνω
• φορά
• φορέας
• φορείο
• φόρος
• φωριαμός

Σύνθετα

αναφέρω αποφέρω διαφέρω εισφέρω εκφέρω επαναφέρω επιφέρω καταφέρω μεταφέρω περιφέρω προφέρω συμφέρω υποφέρω

και δείτε -φορά -φορικός -φόρος -φορος -φορία

όπως αναφορά ασύμφορος αυτόφωρο δορυφόρος εκφορά διαφορά λεωφορείο λεωφόρος μεταφορά νεκροφόρα παράφορος κατηφόρα συμφορά

Δείτε επίσης

• φέρνω
• φέρομαι, φέρνομαι
• φέρων
• φερόμενος

Μεταφράσεις

    φέρω

αγγλικά : bear (en) λατινικά : fero (la)

ολλανδικά : dragen (nl) πολωνικά : nosić (pl)

Ρηματικός τύπος

φέρω

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) α' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος φέρνω
2. θα φέρω: α' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος φέρνω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Ενεργητική φωνή	Μέση-Παθητική φωνή
Ενεστώτας	φέρω	φέρομαι
Παρατατικός	ἔφερον	ἐφερόμην
Μέλλοντας	οἴσω & οἰσῶ (δωρικός)	οἴσομαι & οἰσθήσομαι & ἐνεχθήσομαι
Αόριστος	ἤνεγκα & ἤνεγκον & ἤνεικα (ιωνικός)	ἠνεγκάμην & ἠνεγκόμην & ἠνέχθην
Παρακείμενος	ἐνήνοχα	ἐνήνεγμαι
Υπερσυντέλικος	ἐνηνόχειν	ἐνηνέγμην
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

φέρω< πρωτοελληνική *pʰérō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰéreti < *bʰer- (φέρω, μεταφέρω) (θέμα φερ- (φέρετρον) και με μετάπτωση φορ- (φόρος) και φαρ- (φαρέτρα) και φωρ- (φωριαμός) και οι άλλοι χρόνοι από θέμα ενεκ- και με ετεροίωση ενοκ|χ- και θέμα οισ- (οἰστός)

Ρήμα

1. φέρω (καρπούς), παράγω, φέρω, βγάζω κάτι στο σώμα μου

   ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ᾽ εὐήνορα οἶνον

   οὐ γῆ καρπὸν ἔφερε

   τὰ βρέφη ἄρχεται φέρειν τοὺς ὀδόντας

2. φέρω συναισθηματικά ή πνευματικά

   θυμῷ φέρων και χαρᾷ φέρων και με επιρρήματα δεινῶς, βαρέως, πικρῶς, χαλεπῶς φέρειν τι

   μείζω τὴν αἰσχύνην φέρειν

3. μεταφέρω, φέρνω

   οἱ δὲ δὴ κήρυκες οἱ ἀποπεμφθέντες ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ γῆς αἴτησιν ἀπίκατο οἳ μὲν κεινοί, οἳ δὲ φέροντες γῆν τε καὶ ὕδωρ. (: οικήρυκες που είχαν σταλεί στην Ελλάδα για να ζητήσουν γη, έφταναν άλλοι με άδεια χέρια και άλλοι με γη και ύδωρ

   πέδιλα τά μιν φέρον : τα πέδιλα που θα τον μεταφέρουν

4. πηγαινοφέρνω, σέρνω εδώ κι εκεί

   ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα

5. επιφέρω, έχω σαν αποτέλεσμα, προκαλώ

   τὸ σωθῆναι τὸ ψεῦδος φέρει

6. πληρώνω και πληρώνομαι φόρο, μισθό

   μισθὸν φέροντας δύο δραχμὰς τῆς ἡμέρας

   καὶ τοὺς ἄλλους Κυθηρίους οἰκοῦντας τὴν ἑαυτῶν φόρον τέσσαρα τάλαντα φέρειν (:και στους άλλους Κυθηρίους επιτράπηκε να μείνουν στη χώρα τους καταβάλλοντας φόρο τεσσάρων ταλάντων

   ἥ τε φέρειν κλέος ἀνθρώποισι

7. υπομένω, αντέχω, ανέχομαι

   χαλινὸν δ᾽ οὐκ ἐπίσταται φέρειν

8. άγω,οδηγώ, πάω, κυριολεκτικά και (μεταφορικά), γέρνω προς τα κάπου, τείνω, έκβαση

   ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρόν

   ἐς αἰσχύνην φέρει

   ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον

9. αναφέρομαι, αφορώ, ισχύω

   φέρει ἐπὶ πᾶσαν γῆν

10. στο γ πρόσωπο ως απρόσωπο, συμφέρει
11. στην προστακτική (φέρε) συχνά ως επίρρημα, εμπρός, άντε
12. φέρομαι μέσο: κουβαλώ ως δικό μου βάρος ή κουβαλάω για χάρη μου, αρπάζω, κερδίζω
13. φέρομαι παθητικό: πολλές από τις παραπάνω έννοιες και συμπεριφέρομαι
14. στο γ πρόσωπο ως απρόσωπο, φέρεται

    ἐν χρόνοις φέρεται μνημονευομένοις (:φέρεται ότι έζησε στα ιστορικά χρόνια)

    τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίνεσθαι

Εκφράσεις

• ἄγω και φέρω: λεηλατώ
• βαρέως φέρω: αγανακτώ
• ψῆφον φέρω: ψηφίζω
• πονηρῶς φέρεσθαι: για κάποιον που έχει φήμη ανέντιμου
• κακῶς φέρεσθαι: για κακή έκβαση, αποτυχία, για κάτι που δεν πάει-δεν πήγε καλά, για το πως βαίνουν τα πράγματα
• τὸ φέρον: (η μετοχή ως ουσιαστικό) η τύχη, το πεπρωμένο, αντίστοιχο της φράσης "ήταν το τυχερό", "μοιραίο", συχνά με θεϊκή προέλευση

Εναλλακτικές μορφές

• φάρω στους Λοκρούς

Συγγενικές λέξεις

• φορεῖον
• φέρετρον και φέρτρον
• φέρμα
• φερνή
• φερνίον
• φέρτερος, φέρτατος, φέριστος
• φερτός
• φόρος
• φορά
• φορητός
• φόρτος

Σύνθετα

του ρήματος ἀναφέρω ἀποφέρω διαφέρω εἰσφέρω ἐκφέρω ἐμφέρω καταφέρω μεταφέρω συμφέρω ὑποφέρω προσφέρω προφέρω

φεράλιος φερανθής φέρασπις φεραυγής φερέγγυος φερέζυγος Φερενίκη φερένικος φερέοικος φερέπονος φερέπτερος φερέσβιος φερώνυμος

-φερής όπως ἀνωφερής κατωφερής -φορεύς ἀμφορεύς -φόρος όπως ἀειφόρος θανατηφόρος χρυσοφόρος -φορος όπως ἀδιάφορος ἀτελέσφορος διάφορος εὐμετάφορος εὔφορος κατάφορος παράφορος σύμφορος

Κλίση

    Κλίση

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ φέρω φέρω φέροιμι - σύ φέρεις φέρῃς φέροις φέρε οὖτος φέρει φέρῃ φέροι φερέτω ἡμεῖς φέρομεν φέρωμεν φέροιμεν - ὑμεῖς φέρετε φέρητε φέροιτε φέρετε οὗτοι φέρουσι(ν) φέρωσι(ν) φέροιεν φερόντων / φερέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή φέρειν φέρων φέρουσα φέρον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔφερον - - - σύ ἔφερες - - - οὖτος ἔφερε - - - ἡμεῖς ἐφέρομεν - - - ὑμεῖς ἐφέρετε - - - οὗτοι ἔφερον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ οἴσω - οἴσοιμι - σύ οἴσεις - οἴσοις - οὗτος οἴσει - οἴσοι - ἡμεῖς οἴσομεν - οἴσοιμεν - ὑμεῖς οἴσετε - οἴσοιτε - οὗτοι οἴσουσι(ν) - οἴσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή οἴσειν οἴσων οἴσουσα οἶσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἤνεγκα ἐνέγκω ἐνέγκαιμι - σύ ἤνεγκας ἐνέγκῃς ἐνέγκαις / ἐνέγκειας ἔνεγκον οὗτος ἤνεγκε ἐνέγκῃ ἐνέγκαι / ἐνέγκειεν ἐνεγκάτω ἡμεῖς ἠνέγκαμεν ἐνέγκωμεν ἐνέγκαιμεν - ὑμεῖς ἠνέγκατε ἐνέγκητε ἐνέγκαιτε ἐνέγκατε οὗτοι ἤνεγκαν ἐνέγκωσι(ν) ἐνέγκαιεν / ἐνέγκειαν ἐνεγκάντων / ἐνεγκάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνέγκαι ἐνέγκας ἐνέγκασα ἐνέγκαν Ενεργητικός Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἤνεγκον ἐνέγκω ἐνέγκοιμι - σύ ἤνεγκες ἐνέγκῃς ἐνέγκοις ἔνεγκε οὖτος ἤνεγκε ἐνέγκῃ ἐνέγκοι ἐνεγκέτω ἡμεῖς ἠνέγκομεν ἐνέγκωμεν ἐνέγκοιμεν - ὑμεῖς ἠνέγκετε ἐνέγκητε ἐνέγκοιτε ἐνέγκετε οὗτοι ἤνεγκον ἐνέγκωσι(ν) ἐνέγκοιεν ἐνεγκόντων / ἐνεγκέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνεγκεῖν ἐνεγκών ἐνεγκοῦσα ἐνεγκόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνήνοχα ένηνόχω / ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός ὦ ένηνόχοιμι / ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός εἴην - σύ ἐνήνοχας ένηνόχῃς / ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός ᾖς ένηνόχοις / ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός εἴης ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός ἴσθι οὗτος ἐνήνοχε ένηνόχῃ / ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός ᾖ ένηνόχοι / ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός εἴης ἐνηνοχώς, ἐνηνοχυῖα, ἐνηνοχός ἔστω ἡμεῖς ένηνόχαμεν ένηνόχωμεν / ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα ὦμεν ένηνόχοιμεν / ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ένηνόχατε ένηνόχητε / ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα ἦτε ένηνόχοιτε / ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα εἴητε/εἶτε ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα ἔστε οὗτοι ένηνόχασι(ν) ένηνόχωσι(ν) / ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα ὦσι(ν) ένηνόχοιεν / ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα εἴησαν/εἶεν ἐνηνοχότες, ἐνηνοχυῖαι, ἐνηνοχότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνηνοχέναι ἐνηνοχώς ἐνηνοχυῖα ἐνηνοχός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνηνόχειν - - - σύ ἐνηνόχεις - - - οὖτος ἐνηνόχει - - - ἡμεῖς ἐνηνόχεμεν - - - ὑμεῖς ἐνηνόχετε - - - οὗτοι ἐνηνόχεσαν - - -