λατινικά

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	λατινικά
γενική	των	λατινικών
αιτιατική	τα	λατινικά
κλητική		λατινικά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λατινικά < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου λατινικός στον πληθυντικό < Λατίνος < Λάτιο < λατινική Latium

Προφορά

ΔΦΑ : /la.ti.niˈka/

Ουσιαστικό

λατινικά ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (γλώσσα) η λατινική γλώσσα

Σημειώσεις

• κωδικός γλώσσας: la - Κατηγορία:Λατινική γλώσσα
• Παράρτημα:Γραμματική (λατινικά)

λατινική γλώσσα - lingua latina
← 75 π.Κ.Ε.	75 π.Κ.Ε. – 200 Κ.Ε.	200 – 900	900 –1300	1300 – 1500	1500 →	1900 →
παλαιά λατινικά	κλασικά λατινικά	υστερολατινικά	μεσαιωνικά λατινικά	αναγεννησιακά λατινικά	νεολατινικά	σύγχρονα λατινικά
& δημώδη λατινικά, εκκλησιαστικά λατινικά

Συγγενικές λέξεις

• λατινικός
• λατινισμός
• λατίνος

Επίρρημα

λατινικά

• χρησιμοποιώντας τη λατινική γλώσσα

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : Latin (en) αλσατικά : Latein αστουριανά : llatinu (ast) βρετονικά : latin (br) (1), Roman (2), unan a ra gant ur yezh romanek (4) γαλλικά : latin (fr) γερμανικά : Latein (de) (1), Römer (2–3), Muttersprachler einer romanischen Sprache (4) εβραϊκά : לטינית (he) (Latinit) εσπεράντο : Latin (eo) ιαπωνικά : ラテン語 (ja) (Ratengo) (1) ίντο : Latin (io) ιντερλίνγκουα : latino (ia) ισπανικά : latín (es) (1), latino, -a (2–4) ιταλικά : latino (it) καταλανικά : llatí (ca), llatina (ca) κινεζικά : 拉丁语 (zh) (Lati?) (1),拉丁人(2) κορεατικά : 로마 (ko) (Roma) (2) λατινικά : (lingua) Latina (1), latinus', latina (2) ολλανδικά : Latijn (nl) ουγγρικά : Latin (hu) ουκρανικά : Латинська (uk) (Latins'ka) πολωνικά : łaciński (pl) (1), łaciń πορτογαλικά : latin (pt) ρουμανικά : (limbă) latină (1), latin (2) αρωμουνικά : latino (roa-rup) ρωσικά : Латинский (ru) (Latinsky, Latinskii) (1), Латин (Latin) (2) σλοβακικά : latinčina (sk) (1); Riman , Rimanka (2); Roman , Romanka (3, 4) σλοβενικά : latinščina (sl) (1), Rimljan (2) σουηδικά : latin (1), romare ταταρικά : Latín (tt) (1) τσεχικά : Latin (cs) (1) φινλανδικά : latina (fi) (1), roomalainen (2), romaanisen kielen puhuja (4)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

λατινικά

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του λατινικό