νεολατινικά

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	νεολατινικά
γενική	των	νεολατινικών
αιτιατική	τα	νεολατινικά
κλητική		νεολατινικά
Παράρτημα

Ετυμολογία

νεολατινικά

για το επίρρημα < νεολατινικ(ός) + -α

για το ουσιαστικό < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου: νεολατινικός στον πληθυντικό

Επίρρημα

νεολατινικά

• στη νεολατινική γλώσσα

Ουσιαστικό

νεολατινικά ουδέτερο στον πληθυντικό

• (γλώσσα) η λατινική γλώσσα μετά τον μεσαίωνα έως και τη σύγχρονη εποχή. Περιλαμβάνει τα αναγεννησιακά λατινικά, εκκλησιαστικά λατινικά, τα νεότερα και σύγχρονα λατινικά που χρησιμοποιούνται συχνά για τη δημιουργία επιστημονικών όρων.

 

λατινική γλώσσα - lingua latina
← 75 π.Κ.Ε.	75 π.Κ.Ε. – 200 Κ.Ε.	200 – 900	900 –1300	1300 – 1500	1500 →	1900 →
παλαιά λατινικά	κλασικά λατινικά	υστερολατινικά	μεσαιωνικά λατινικά	αναγεννησιακά λατινικά	νεολατινικά	σύγχρονα λατινικά
& δημώδη λατινικά, εκκλησιαστικά λατινικά

Μεταφράσεις

    νεολατινικά

αγγλικά : New Latin (en)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

νεολατινικά

• ουδέτερο του νεολατινικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού