γενική

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	γενική	οι	γενικές
γενική	της	γενικής	των	γενικών
αιτιατική	τη	γενική	τις	γενικές
κλητική		γενική		γενικές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γενική < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή γενική (εννοείται πτῶσις), θηλυκό του αρχαίου γενικός (που ανήκει στο γένος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝe.niˈci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐νι‐κή

ομόηχο: γενικοί

Ουσιαστικό

γενική θηλυκό

• (γραμματική) μια από τις πλάγιες πτώσεις των ονομάτων· χρησιμοποιείται ως αντικείμενο διαφόρων ρημάτων ή ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός με χαρακτηριστική περίπτωση τη δήλωση του κτήτορα· χρησιμοποιείται επίσης για τη δήλωση επιρρηματικών προσδιορισμών και μετά από συγκεκριμένες προθέσεις

  ※  Οι ετερόπτωτοι προσδιορισμοί απαντούν συνήθως σε γενική πτώση και δηλώνουν: α)την κτήση (→ γενική κτητική)… (*)

Δείτε επίσης

• πτώση - ονομαστική - γενική - δοτική - αιτιατική - κλητική - αφαιρετική
• Γενική - Αρχές Σύνταξης της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας @greek-language.gr
  κατηγορίες της γενικής στα αρχαία ελληνικά:
• γενική διαιρετική - υπαγωγική γενική - αφαιρετική γενική

  ειδικότερα:

  • γενική αντικειμενική
  • γενική διαιρετική
  • γενική κτητική - γενική του δημιουργού
  • γενική συγκριτική
  • γενική της αιτίας
  • γενική της αναφοράς
  • γενικής της αξίας
  • γενική της ιδιότητας
  • γενική της ύλης
  • γενική του περιεχομένου

Μεταφράσεις

    γενική

αγγλικά : genitive (en) γαλλικά : génitif (fr) γερμανικά : Genitiv (de) ισπανικά : genitivo (es) φινλανδικά : genetiivi (fi)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

γενική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του γενικός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

• ελληνιστική κοινή, (γραμματική)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

γενική

• ονομαστική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του γενικός