πτῶσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πτῶσῐς	αἱ	πτώσεις
γενική	τῆς	πτώσεως	τῶν	πτώσεων
δοτική	τῇ	πτώσει	ταῖς	πτώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πτῶσῐν	τὰς	πτώσεις
κλητική ὦ!		πτῶσῐ		πτώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πτωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτῶσις < πίπτω, θέμα πτω-, μεταπτωτική βαθμίδα (όπως στον παρακείμενο πέπτωκα) + -σις

Ουσιαστικό

πτῶσις θηλυκό

1. πτώση
2. πέσιμο

Σύνθετα

• ἀνάπτωσις
• ἀντίπτωσις
• ἀπόπτωσις
• διάπτωσις
• ἔκπτωσις
• ἔμπτωσις
• ἐπίπτωσις
• κατάπτωσις
• μετάπτωσις
• ὀρθόπτωσις
• παράπτωσις
• περίπτωσις
• πλαγία πτῶσις
• πρόπτωσις
• πρόσπτωσις
• σύμπτωσις
• ὑπόπτωσις

Πηγές

• «πτῶσις» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «πτῶσις» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.