πληθυντικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	πληθυντικός	πληθυντική	πληθυντικό
γενική	πληθυντικού	πληθυντικής	πληθυντικού
αιτιατική	πληθυντικό	πληθυντική	πληθυντικό
κλητική	πληθυντικέ	πληθυντική	πληθυντικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	πληθυντικοί	πληθυντικές	πληθυντικά
γενική	πληθυντικών	πληθυντικών	πληθυντικών
αιτιατική	πληθυντικούς	πληθυντικές	πληθυντικά
κλητική	πληθυντικοί	πληθυντικές	πληθυντικά

Ετυμολογία

πληθυντικός < ελληνιστική κοινή πληθυντικός < αρχαία ελληνική πληθύνω < πληθύς

Προφορά

ΔΦΑ : /pli.θin.di.ˈkɔs/

Ουσιαστικό

πληθυντικός αρσενικό

1. (γραμματική) οι μορφές ενός κλιτού μέρους του λόγου που αναφέρονται σε περισσάτερα από ένα. Επίσης υπάρχει και ο ενικός αριθμός, όπως υπήρχε και ο δυϊκός.
2. που αυξάνεται συνεχώς

Συγγενικές λέξεις

• πλήθος
• πληθύνω

Αντώνυμα

• ενικός

Μεταφράσεις

    πληθυντικός

αγγλικά : plural (en) γαλλικά : pluriel (fr) γερμανικά : Mehrzahl (de) ιταλικά : plurale (it)

λατινικά : pluralis (la) ολλανδικά : meervoud (nl) ουδέτερο πολωνικά : liczba mnoga (pl) τουρκικά : çoğul (tr) φινλανδικά : monikko (fi)