κλίση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κλίση	οι	κλίσεις
γενική	της	κλίσης*	των	κλίσεων
αιτιατική	την	κλίση	τις	κλίσεις
κλητική		κλίση		κλίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κλίσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλίση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κλίσις (ξάπλωμα) < κλίνω

(έφεση) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική inclination

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkli.si/

ομόηχα: κλήση, κλύση

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλί‐ση

Ουσιαστικό

κλίση θηλυκό

1. η ιδιότητα μιας μη οριζόντιας επιφάνειας

   ↪ η πλαγιά είχε μεγάλη κλίση και μας δυσκόλεψε πολύ στην ανάβαση

2. έφεση, ροπή

   ↪ έχει κλίση στα μαθηματικά

3. (γραμματική) ο συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο σχηματίζονται οι διάφοροι τύποι ενός ονόματος, αντωνυμίας ή ρήματος
4. {ετ|{γραμμ}} ομάδα ονομάτων με κοινές καταλήξεις και κοινό σχηματισμό των πτώσεων

   ↪ πρώτη κλίση

Πολυλεκτικοί όροι

• πηδάλιο κλίσης

Μεταφράσεις

    ιδιότητα επιπέδου

αγγλικά : inclination (en), slope (en) ρωσικά : градиент, перепад (ru) -->

    τάση, ροπή, έφεση

αγγλικά : inclination (en), tendency (en) γαλλικά : inclination (fr)

    γραμματική - σχηματισμός ρηματικών τύπων

αγγλικά : conjugation (en) γαλλικά : conjugaison (fr)

    γραμματική - σχηματισμός πτώσεων

αγγλικά : declension (en) γαλλικά : déclinaison (fr)