τουρκικά

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

τουρκικά < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου τουρκικός στον πληθυντικό

Προφορά

ΔΦΑ : /tuɾ.ciˈka/

Ουσιαστικό

τουρκικά ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό και τούρκικα

• η τουρκική γλώσσα, η γλώσσα που μιλιέται κυρίως στην Τουρκία

Συγγενικές λέξεις

• τουρκικός και τούρκικος
• Τουρκία
• Τούρκος, Τούρκισσα και Τουρκάλα

Μεταφράσεις

    τουρκικά

αγγλικά : Turkish (en) γαλλικά : turc (fr)

πολωνικά : turecki (pl) ρουμανικά : turc (ro), turcesc (ro), turcă (ro), turcească (ro), turci (ro), turce (ro), turceşti (ro) τσεχικά : turečtina (cs) τουρκικά : Türkçe (tr) φινλανδικά : turkki (fi)

Ετυμολογία 2

τουρκικά < τουρκικ(ός) + -ά

Επίρρημα

τουρκικά

• χρησιμοποιώντας την τουρκική γλώσσα

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τουρκικά

• τουρκικό, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού