Τούρκος

Δείτε επίσης : τούρκος, Τοῦρκος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	Τούρκος	Τούρκοι
γενική	Τούρκου	Τούρκων
αιτιατική	Τούρκο	Τούρκους
κλητική	Τούρκε	Τούρκοι

Ετυμολογία

Τούρκος < μεσαιωνική ελληνική Τοῦρκος < τουρκική Türk < παλαιοτουρκικά 𐰜𐰼𐰇𐱅‎ (türük) < *𐰃𐰼𐰇𐱅‎ (türi: ρίζα, καταγωγή, ράτσα) < πρωτοτουρκική *türi- (καταγωγή)

Κύριο όνομα

Τούρκος αρσενικό (θηλυκό Τουρκάλα, Τούρκισσα)

1. (εθνικό όνομα) αυτός που κατάγεται από την Τουρκία ή έχει τουρκική υπηκοότητα
2. (σε παλαιά κείμενα) Μουσουλμάνος υπήκοος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανεξαρτήτως εθνότητας

   ※ Είδον έως 10 σωρούς Τούρκους φονευμένους, μαύρους, άσπρους, κάθε είδους." Νικόλαος Κ. Κασομούλης, Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων 1821-1833, Αθήνα, 1939, τομ. Α', σ. 152.

3. (μεταφορικά) πολύ θυμωμένος, εξαγριωμένος, εκτός εαυτού

   έγινε Τούρκος μ' αυτά που άκουσε και του κοπάνησε μια μπουνιά

4. (μεταφορικά) για φαγώσιμα: με πολύ αψιά γεύση ή δύναμη

   το κρεμμύδι που καθάρισα ήταν Τούρκος και τα μάτια μου κλαίνε συνεχώς

Εκφράσεις

• με κάνει Τούρκο → βλέπε έκφραση: μου τη δίνει
• βαστάτε Τούρκοι τα άλογα
• βαστάτε Τούρκοι τα άρματα

Συγγενικές λέξεις

• Τουρκάλα
• Τουρκαλάς
• Τουρκία

Μεταφράσεις

    Τούρκος

αγγλικά : Turk (en) γαλλικά : Turc (fr) ισπανικά : turco (es) ιταλικά : turco (it)

τουρκικά : Türk (tr)