↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η καταγωγή οι καταγωγές
      γενική της καταγωγής των καταγωγών
    αιτιατική την καταγωγή τις καταγωγές
     κλητική καταγωγή καταγωγές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία

επεξεργασία
καταγωγή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καταγωγή < αρχαία ελληνική καταγωγή (αποβίβαση)[1] < κατάγω < κατά + ἄγω, ἀγωγή

  Προφορά

επεξεργασία
ΔΦΑ : /ka.ta.ɣoˈʝi/

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

καταγωγή θηλυκό

  1. η προέλευση της οικογένειας ενός ατόμου, οι πρόγονοί του, δηλαδή ο τόπος από τον οποίο κατάγονται.
    —Ποια είναι η καταγωγή σας; —Ο εκ μητρός παππούς μου ήταν Μικρασιάτης και και ο εκ πατρός, Μοραΐτης
    —Ποια είναι η καταγωγή σας; —Μικρά Ασία! Σμύρνη.
  2. (γενικότερα) η αρχική προέλευση, η αρχική μορφή, οικογένειας, έθνους, φυλής, γλώσσας

Συνώνυμα

επεξεργασία

Συγγενικά

επεξεργασία

  Μεταφράσεις

επεξεργασία

  Αναφορές

επεξεργασία



↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική καταγωγή αἱ καταγωγαί
      γενική τῆς καταγωγῆς τῶν καταγωγῶν
      δοτική τῇ καταγωγ ταῖς καταγωγαῖς
    αιτιατική τὴν καταγωγήν τὰς καταγωγᾱ́ς
     κλητική ! καταγωγή καταγωγαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καταγωγᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  καταγωγαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία

επεξεργασία
καταγωγή < αρχαία ελληνική κατάγω < κατα- + ἄγω

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

καταγωγή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

  1. κατάβαση
  2. (ναυτικός όρος) ελλιμενισμός, προσέγγιση στο λιμάνι
  3. (συνεκδοχικά) το λιμάνι
  4. η κατάβαση ενός ποταμού, η πλεύση προς το ρεύμα του ποταμού
  5. η πτώση των νερών σ’ έναν καταρράκτη, η κοίτη ενός καταρράκτη
  6. κατάλυμα, διαμονή, πανδοχείο
  7. επιστροφή από εξορία
  8. επαναφορά
  9. τέντωμα
  10. καταγωγή, γενεαλογία