καταγωγή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταγωγή	οι	καταγωγές
γενική	της	καταγωγής	των	καταγωγών
αιτιατική	την	καταγωγή	τις	καταγωγές
κλητική		καταγωγή		καταγωγές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταγωγή < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή καταγωγή < αρχαία ελληνική καταγωγή (αποβίβαση) < κατάγω < κατά + ἄγω, ἀγωγή

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.ta.ɣoˈʝi/

Ουσιαστικό

καταγωγή θηλυκό

1. η προέλευση της οικογένειας ενός ατόμου, οι πρόγονοί του δηλαδη ο τόπος από τον οποίο κατάγονται.

   —Ποια είναι η καταγωγή σας; —Ο εκ μητρός παππούς μου ήταν Μικρασιάτης και και ο εκ πατρός, Μοραΐτης

   —Ποια είναι η καταγωγή σας; —Μικρά Ασία! Σμύρνη.

2. (γενικότερα) η αρχική προέλευση, η αρχική μορφή, οικογένειας, έθνους, φυλής, γλώσσας

Συνώνυμα

• γενεαλογία
• προέλευση
• ρίζα

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις κατάγω και άγω

Μεταφράσεις

    καταγωγή

αγγλικά : ancestry (en), beginning (en) γαλλικά : origine (fr), ascendance (fr) γερμανικά : Abstammung (de), Herkunft (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	καταγωγή	καταγωγά	καταγωγαί
Γενική	καταγωγῆς	καταγωγαῖν	καταγωγῶν
Δοτική	καταγωγῇ	καταγωγαῖν	καταγωγαῖς
Αιτιατική	καταγωγήν	καταγωγά	καταγωγάς
Κλητική	καταγωγή	καταγωγά	καταγωγαί

Ετυμολογία

καταγωγή < κατάγω < κατά + ἄγω

Ουσιαστικό

καταγωγή θηλυκό

1. κατάβαση
2. (ναυτικός όρος) ελλιμενισμός, προσέγγιση στο λιμάνι
3. (συνεκδοχικά) το λιμάνι
4. η κατάβαση ενός ποταμού, η πλεύση προς το ρεύμα του ποταμού
5. η πτώση των νερών σ’ έναν καταρράκτη, η κοίτη ενός καταρράκτη
6. κατάλυμα, διαμονή, πανδοχείο
7. επιστροφή από εξορία
8. επαναφορά
9. τέντωμα
10. καταγωγή, γενεαλογία

Πηγές

• «καταγωγή» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «καταγωγή» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.