οικογένεια

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	οικογένεια	οικογένειες
γενική	οικογένειας	οικογενειών
αιτιατική	οικογένεια	οικογένειες
κλητική	οικογένεια	οικογένειες

Ετυμολογία

οικογένεια < αρχαία ελληνική οἰκογενής (δούλος)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.kɔ.ˈʝɛ.ni.a/

Ουσιαστικό

οικογένεια θηλυκό

1. σύνολο προσώπων, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με πολύ στενό συγγενικό δεσμό (πατέρας, μητέρα και παιδιά)
2. (κατ' επέκταση) σύνολο προσώπων, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με συγγενικούς δεσμούς
   • στους γάμους μαζευόμαστε όλη η οικογένεια
3. (μεταφορικά) σύνολο αντικειμένων κλπ. που έχουν πολύ στενή σχέση
4. (συνεκδοχικά) (πληροφορική),(τυπογραφία) σύνολο γραμματοσειρών που έχουν κοινά χαρακτηριστικά (συνήθως οι διάφορες εκδοχές της γραμματοσειράς σε πλάγια, έντονα κλπ.)
5. (βιολογία) υποδιαίρεση της συστηματικής κατάταξης ζώων και φυτών που βρίσκεται ανάμεσα στην τάξη και το γένος

Συνώνυμα

• σόι
• φαμίλια

Εκφράσεις

• από οικογένεια: χρησιμοποιείται για να δείξει ευγενική καταγωγή (ή, ειρωνικά, για το ακριβώς αντίθετο)
• δημιουργώ ή κάνω ή φτιάχνω οικογένεια: νυμφεύομαι (ή παντρεύομαι) συνήθως με σκοπό να κάνω και παιδιά
• οικογένεια Χωραφά: (συνήθως ως αστεϊσμό για) οικογένεια με πολλά μέλη
• συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες

Μεταφράσεις

    οικογένεια

αγγλικά : family (en) βουλγαρικά : фамилия (bg) (familija) βολαπούκ : famül (vo) γαλλικά : famille (fr) γερμανικά : Familie (de) εβραϊκά : משפחה (he) εσπεράντο : familio (eo)

ιαπωνικά : 家族 (ja) (kazoku) (かぞく) ισπανικά : familia (es) κινεζικά : 家庭 (zh) (jiātíng) κορεατικά : 가족 (ko) (gachok) πολωνικά : rodzina (pl) πορτογαλικά : família (pt) ρωσικά : семья (ru)