δεσμός

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός		2ος πληθυντικός
	αρσενικό		αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δεσμός	οι	δεσμοί	τα	δεσμά
γενική	του	δεσμού	των	δεσμών	των	δεσμών
αιτιατική	τον	δεσμό	τους	δεσμούς	τα	δεσμά
κλητική		δεσμέ		δεσμοί		δεσμά
Παράρτημα

Ετυμολογία

δεσμός < αρχαία ελληνική δεσμός

Ουσιαστικό

δεσμός αρσενικό (πληθυντικός: οι δεσμοί, με άλλη σημασία τα δεσμά)

1. οτιδήποτε συνδέει μεταξύ τους δύο άτομα ή σύνολα από συναισθηματική, κοινωνική, οικονομική κ.α. άποψη

   οι ακατάλυτοι δεσμοί φιλίας ανάμεσα στους δύο λαούς

2. η ερωτική σχέση

   η Μαρία έχει δεσμό με τον Ηλία εδώ και τρία χρόνια

3. το πρόσωπο με το οποίο κάποος διατηρεί ερωτική σχέση

   Η Μαρία μετά από τρία χρόνια αποφάσισε να μας συστήσει το δεσμό της

4. (χημεία) η δύναμη που αλληλεπιδρά μεταξύ γειτονικών ατόμων και τα κάνει να σχηματίζουν μια χημική ένωση
5. κόμπος

   στη φράση: ο Γόρδιος δεσμός

Δείτε επίσης

• δεσμά
• δεσμός υδρογόνου
• ετεροπολικός δεσμός
• ομοιοπολικός δεσμός

Μεταφράσεις

    δεσμός

αγγλικά : bond (en), tie (en) γαλλικά : lien (fr), liaison (fr) γερμανικά : Bindung (de), Bund (de), Verbundenheit (de), , Beziehung (de) εσπεράντο : ligo (eo)

    χημικός όρος

γερμανικά : Bindung (de), Verbindung (de) γαλλικά : liaison (fr)

    κόμπος

→ δείτε τη λέξη: κόμπος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

δεσμός < *δε- (< δέω «δένω» < *δεjω) + παρ.επίθ.επίθημα -σ-μός

Ουσιαστικό

δεσμός αρσενικό

• το δέσιμο

Εκφράσεις

• δεσμός γλώσσης: γλωσσοδέτης
• δεσμός ἀργυρίου: κομπόδεμα

Πηγές

• δεσμός στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• δεσμός στο ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.