bond

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
bond	bonds

bond ^(en)

1. (μετρήσιμο) ο δεσμός, τα δεσμά, που συνδέει μεταξύ τους δύο άτομα ή σύνολα από συναισθηματική, κοινωνική, οικονομική κ.α. άποψη

   ⮡  the bond of marriage - ο δεσμός του γάμου

   ⮡  family bonds - οικογενειακοί δεσμοί

   ⮡  the bonds of friendship - τα δεσμά της φιλίας

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη link

2. (επίσημο, μόνο στον πληθυντικό) τα δεσμά, οτιδήποτε με εμποδίζει να είμαι ελεύθερος να κάνω αυτό που θέλω

   ⮡  the bonds of slavery - τα δεσμά δουλείας

   ≈ συνώνυμα: shackles

3. (χημεία) ο χημικός δεσμός

   ⮡  covalent bond - ομοιοπολικός δεσμός

4. (οικονομία) η ομολογία, το ομόλογο, ομολογιακό δάνειο
5. χρήματα που καταβάλλονται ως μέρος της εγγύησης (bail) προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος ένας κρατούμενος και κατόπιν δεν επιστρέφονται

Ρήμα

ενεστώτας	bond
γ΄ ενικό ενεστώτα	bonds
αόριστος	bonded
παθητική μετοχή	bonded
ενεργητική μετοχή	bonding

bond ^(en)

• (μεταβατικό και αμετάβατο) δένω, κολλάω, συνδέω τα μέρη ενός πράγματος σε ενιαίο και χρηστικό σύνολο

  ⮡  Goldsmiths bond gold when processing it.

  Οι χρυσοχόοι δένουν το χρυσό κατά την επεξεργασία του.

  ⮡  I am bonding two pieces of metal together.

  Κολλώ δυο μέταλλα.

  ≈ συνώνυμα: bind

Πηγές

• bond (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• bond (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 212, 460. ISBN 9780194325684. , λήμμα: δεσμά, δεσμός, κολλώ

---

Γαλλικά (fr)

Ουσιαστικό

bond ^(fr)

• το άλμα