shackle

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
shackle	shackles

shackle ^(en)

• (επίσημο, μόνο στον πληθυντικό) τα δεσμά, μια συγκεκριμένη κατάσταση ή ένα σύνολο συνθηκών που με εμποδίζουν να πω ή να κάνω αυτό που θέλω

  ⮡  the shackles of social conventions - τα δεσμά των κοινωνικών συμβατικοτήτων

  ⮡  the shackles of etiquette/routine - τα δεσμά της ετικέτας/της ρουτίνας

  ≈ συνώνυμα: bonds

Ρήμα

ενεστώτας	shackle
γ΄ ενικό ενεστώτα	shackles
αόριστος	shackled
παθητική μετοχή	shackled
ενεργητική μετοχή	shackling

shackle ^(en)

• αλυσοδένω

Πηγές

• shackle (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• shackle (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 212. ISBN 9780194325684. , λήμμα: δεσμά