κόμπος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόμπος	οι	κόμποι
γενική	του	κόμπου	των	κόμπων
αιτιατική	τον	κόμπο	τους	κόμπους
κλητική		κόμπε		κόμποι
όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόμπος < αρχαία ελληνική κόμβος

Ουσιαστικό

είδος κόμπου

κόμπος γραβάτας

κόμπος αρσενικό

1. το σημείο όπου διασταυρώνονται δύο τμήματα του ίδιου ή δύο διαφορετικών σχοινιών (ή άλλων νημάτων) και προκαλείται εξόγκωμα το οποίο σφίγγει αν τραβήξουμε τα δύο διαφορετικά τμήματα
2. εξόγκωμα το οποίο μοιάζει με κόμπο (1)

Εκφράσεις

• έφτασε ο κόμπος στο χτένι: τα πράγματα έχουν φτάσει σε απροχώρητο σημείο
• το δένω κόμπο: θεωρώ κάτι σαν δεδομένο αν και είναι απλή υπόσχεση

Συνώνυμα

• κόμβος
• (2) ρόζος

Σύνθετα

• γαϊδουρόκομπος
• κομπόδεμα
• κομποσκοίνι
• ναυτόκομπος
• σταυρόκομπος

Μεταφράσεις

    κόμπος

αγγλικά : knot (en) γαλλικά : nœud (fr) γερμανικά : Knoten (de)

πολωνικά : węzeł‎ (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κόμπος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κόμπος ουδέτερο

1. θόρυβος, χτύπος