ὑψίκομπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψίκομπος < ὕψι + κόμπος (ενοχλητικός θόρυβος και κομπασμός)

Επίθετο

ὑψίκομπος, -ος, -ον

• που κομπάζει, περηφανεύεται, ο αλαζόνας

  ※  12ος αιώνας - ⌘ Ευστάθιος Θεσσαλονίκης Παρεκβολαί εὶς τὴν Ὁμήρου Ὀδύσσειαν, (Commentarii ad Homeri Odysseam i), @catholiclibrary.org/

  ὅτι ὑπερήφανοι καὶ ὑψίκομποι, ὡς εἴπερ μὴ ἦσαν ἐκ γῆς ἀλλ' οὐράνιοι.

Συνώνυμα

• ὑψαγόρας
• ὑψήγορος

Συγγενικά

• ὑψικόμπως (επίρρημα): με πολύ κομπασμό

Πηγές

• ὑψίκομπος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑψίκομπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.