θόρυβος

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θόρυβος	οι	θόρυβοι
γενική	του	θορύβου & θόρυβου	των	θορύβων & θόρυβων
αιτιατική	τον	θόρυβο	τους	θορύβους & θόρυβους
κλητική		θόρυβε		θόρυβοι
όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

θόρυβος < αρχαία ελληνική θόρυβος

θόρυβος αρσενικό

δυνατός, ανεπιθύμητος ή ενοχλητικός ήχος
≈ συνώνυμα: φασαρία
δυσκολευόμουν να ακούσω τον συνομιλητή μου λόγω του θορύβου κυκλοφορίας
οποιοσδήποτε αντιληπτός ήχος
άρχισε πρόσφατα ο σκληρός δίσκος να κάνει περίεργο θόρυβο
δεδομένα που παρεμποδίζουν τη λήψη σήματος ή πληροφοριών
ο λόγος σήματος προς θορύβου σε αυτή τη συζήτηση πλησιάζει το μηδέν

βροχοδίνη, τυχαίοι (θορυβικοί) πληροφοριακοί κόμβοι που συνεχώς μεταβάλλονται
(μεταφορικά) εκτεταμένη συζήτηση για κάποιο πρόσωπο
≈ συνώνυμα: ντόρος, σάλος
έγινε μεγάλος θόρυβος με την εκλογή του

θόρυβος