ντόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ντόρος	οι	ντόροι
γενική	του	ντόρου	των	ντόρων
αιτιατική	τον	ντόρο	τους	ντόρους
κλητική		ντόρε		ντόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ντόρος ίσως αρχ. επίθ. τορός με διαπεραστική φωνή

Ουσιαστικό

ντόρος αρσενικό

• φασαρία, μεγάλος θόρυβος (κυριολεκτικά ή μεταφορικά)

Εκφράσεις

• κάνω ντόρο: δημιουργώ μεγάλη εντύπωση στο κοινό, γίνομαι αιτία για συζητήσεις

Μεταφράσεις

    ντόρος

γαλλικά : chahut (fr), tapage (fr), raffut (fr)