ντορός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ντορός	οι	ντοροί
γενική	του	ντορού	των	ντορών
αιτιατική	τον	ντορό	τους	ντορούς
κλητική		ντορέ		ντοροί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ντορός < τορός < σλαβικής προέλευσης то̑р + -ός < πρωτοσλαβική *torъ (αυλάκι, τροχιά, ίχνος) (ή < αλβανική torua / torue (ντορός, ίχνος) < πρωτοσλαβική *torove)

Προφορά

ΔΦΑ : /doˈɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ντο‐ρός

Ουσιαστικό

ντορός αρσενικό

1. (λαϊκότροπο) ίχνος
2. (λαϊκότροπο) ακολουθία πατημασιών (ανθρώπων ή ζώων / θηραμάτων)
3. (λαϊκότροπο) δρομάκι που ανοίγουν στο χιόνι άτομα (ή ζώα ή αυτοκίνητα) που έχουν περάσει προηγουμένως

Άλλες μορφές

• τορός

Εκφράσεις

• πάω με το ντορό: συμπεριφέρομαι και ζω συμβατικά, όπως όλοι οι άλλοι, ακολουθώ τα κρατούντα ήθη και έθιμα

  ≈ συνώνυμα: μπαίνω στον ντορό

  ≠ αντώνυμα: χάνω τον ντορό

Παροιμίες

• Τον λύκο τον βλέπουμε, τον ντορό γυρεύουμε;: ενώ η αιτία (μιας κακοδαιμονίας) είναι αυτονόητη, εμείς (προσποιούμαστε ότι) ψάχνουμε να τη βρούμε

Μεταφράσεις

    ντορός