τροχιά

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τροχιά	οι	τροχιές
γενική	της	τροχιάς	των	τροχιών
αιτιατική	την	τροχιά	τις	τροχιές
κλητική		τροχιά		τροχιές
Παράρτημα:Ουσιαστικά

το μικρότερο σώμα κινείται σε τροχιά γύρω από το μεγαλύτερο

Ετυμολογία

τροχιά < (λόγιο) ελληνιστική κοινή τροχιά (ίχνος στεφάνης τροχού) < τροχός

για τον αστρονομικό όρο < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική orbite

Προφορά

ΔΦΑ : /tɾɔ.çiˈa/

Ουσιαστικό

τροχιά θηλυκό

1. (αστρονομία) η διαδρομή που ακολουθεί ένα ουράνιο σώμα καθώς περιφέρεται, λόγω βαρύτητας, γύρω από ένα άλλο σώμα με μεγαλύτερη μάζα

   ↪ ο δορυφόρος τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη γη

2. σιδηροτροχιά
3. (μεταφορικά) η πορεία της ζωής κάποιου

Μεταφράσεις

    τροχιά

αγγλικά : orbit (en) γαλλικά : trajectoire (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

τροχιά < τροχ(ός) + -ιά

Ουσιαστικό

τροχιά θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) ίχνος που αφήνει ο τροχός στο έδαφος

Πηγές

• τροχιά στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «τροχιά» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.