τροχιά

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τροχιά	οι	τροχιές
γενική	της	τροχιάς	των	τροχιών
αιτιατική	την	τροχιά	τις	τροχιές
κλητική		τροχιά		τροχιές
Παράρτημα

Ετυμολογία

τροχιά < αρχαία ελληνική τροχιά < τροχός

Προφορά

ΔΦΑ : /tɾɔ.çi.ˈa/

το μικρότερο σώμα κινείται σε τροχιά γύρω από το μεγαλύτερο

Ουσιαστικό

τροχιά θηλυκό

1. (αστρονομία) η διαδρομή που ακολουθεί ένα ουράνιο σώμα καθώς περιφέρεται, λόγω βαρύτητας, γύρω από ένα άλλο σώμα με μεγαλύτερη μάζα

   ο δορυφόρος τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη γη

2. σιδηροτροχιά
3. (μεταφορικά) η πορεία της ζωής κάποιου

Μεταφράσεις

    τροχιά

αγγλικά : orbit (en) γαλλικά : trajectoire (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τροχιά < τροχός

Ουσιαστικό

τροχιά θηλυκό

1. ίχνος που αφήνει ο τροχός στο έδαφος