αποδοκιμασία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποδοκιμασία	οι	αποδοκιμασίες
γενική	της	αποδοκιμασίας	των	αποδοκιμασιών
αιτιατική	την	αποδοκιμασία	τις	αποδοκιμασίες
κλητική		αποδοκιμασία		αποδοκιμασίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αποδοκιμασία < αποδοκιμάζω (αποδοκίμασ-) + -ία, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική désapprobation^[1]

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πο‐δο‐κι‐μα‐σί‐α

αποδοκιμασία θηλυκό

το να αποδοκιμάζω κάποιον ή το αποτέλεσμα του να αποδοκιμάζω κάποιον
⮡ η αποδοκιμασία των οπαδών κατά του διαιτητή ήταν έντονη μετά το τελευταίο σφύριγμα του αγώνα

αποδοκιμασία