αναταραχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναταραχή	οι	αναταραχές
γενική	της	αναταραχής	των	αναταραχών
αιτιατική	την	αναταραχή	τις	αναταραχές
κλητική		αναταραχή		αναταραχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναταραχή < αναταράσσω (αναταράζω)

Ουσιαστικό

αναταραχή θηλυκό

• η αναστάτωση και η αποδιοργάνωση που επικρατεί όταν κάτι ταράζεται

νέα παγκόσμια αναταραχή από τη διχόνοια ανατολής και δύσης

Μεταφράσεις

    αναταραχή

αγγλικά : turmoil (en), commotion (en) γαλλικά : tourmente (fr), agitation (fr) ισπανικά : agitación (es), turbación (es)