θορυβώδης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	θορυβώδης	θορυβώδης	θορυβώδες
γενική	θορυβώδους	θορυβώδους	θορυβώδους
αιτιατική	θορυβώδη	θορυβώδη	θορυβώδες
κλητική	θορυβώδη(ς)	θορυβώδης	θορυβώδες
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	θορυβώδεις	θορυβώδεις	θορυβώδη
γενική	θορυβωδών	θορυβωδών	θορυβωδών
αιτιατική	θορυβώδεις	θορυβώδεις	θορυβώδη
κλητική	θορυβώδεις	θορυβώδεις	θορυβώδη

Ετυμολογία

θορυβώδης < αρχαία ελληνική θορυβώδης < θόρυβος

Προφορά

ΔΦΑ : /θɔ.ɾi.ˈvɔ.ðis/

Επίθετο

θορυβώδης, -ης, -ες

1. που έχει θόρυβο

   η αίθουσα στο βάθος ήταν πολύ θορυβώδης

2. που προκαλεί θόρυβο
   • (κυριολεκτικά) φυσικό θόρυβο, ήχους μπερδεμένους και κάποιας έντασης

     μίλησε μπροστά σε ένα πολύ θορυβώδες ακροατήριο και έπρεπε να φωνάζει για να τον ακούσουν

   • (μεταφορικά) εκτεταμένη συζήτηση

Μεταφράσεις

    θορυβώδης

αγγλικά : noisy (en), tumultuous (en) γαλλικά : bruyant (fr) εσπεράντο : brua (eo) ισπανικά : ruidoso (es) ιταλικά : rumoroso (it)

πολωνικά : hałaśliwy (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θορυβώδης < θόρυβος + -ώδης

Επίθετο

θορυβώδης

1. με θορύβους
2. που προκαλεί αναστάτωση
3. που μπερδεύει