κουδούνισμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κουδούνισμα	τα	κουδουνίσματα
γενική	του	κουδουνίσματος	των	κουδουνισμάτων
αιτιατική	το	κουδούνισμα	τα	κουδουνίσματα
κλητική		κουδούνισμα		κουδουνίσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουδούνισμα < κουδουνίζω + -μα

Προφορά

ΔΦΑ : /kuˈðu.ni.zma/

Ουσιαστικό

κουδούνισμα ουδέτερο

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του κουδουνίζω

  ※  Αναστέναξε και τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Στο τρίτο κουδούνισμα σήκωσε το ακουστικό. (Μάκης Πανώριος, Ηθοποιός [διήγημα])

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κουδουνίζω και κουδούνι

Μεταφράσεις

    κουδούνισμα

αγγλικά : ring (en) γαλλικά : sonnerie (fr)