δέσμευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δέσμευση	οι	δεσμεύσεις
γενική	της	δέσμευσης*	των	δεσμεύσεων
αιτιατική	τη	δέσμευση	τις	δεσμεύσεις
κλητική		δέσμευση		δεσμεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δεσμεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δέσμευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δέσμευ(σις) (δέσιμο, φυλάκιση) + -ση, (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική binding

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðe.zmef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δέ‐σμευ‐ση

Ουσιαστικό

δέσμευση θηλυκό

1. η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του δεσμεύω
   • το να αναλάβει κάποιος μια υποχρέωση
   • η απαγόρευση χρησιμοποίησης περιουσιακών στοιχείων
2. (πληροφορική) η κράτηση ενός τμήματος μνήμης για κάποια εργασία

   ≠ αντώνυμα: αποδέσμευση

3. (προγραμματισμός) η συσχέτιση ενός ονόματος (μεταβλητής, συνάρτησης, κλπ) με μια οντότητα (κώδικας ή δεδομένα) ενός προγράμματος

   ≠ αντώνυμα: σύνδεση

Πολυλεκτικοί όροι

Προγραμματισμός:

• στατική δέσμευση ή πρώιμη δέσμευση
• δυναμική δέσμευση ή καθυστερημένη δέσμευση

Μεταφράσεις

    ανάληψη υποχρέωσης

αγγλικά : commitment (en) γαλλικά : obligation (fr)

    για περιουσιακά στοιχεία

αγγλικά : allocation (en)

    πληροφορική

αγγλικά : allocation (en)

    προγραμματισμός

αγγλικά : binding (en), name binding (en)

    επίσημη υπόσχεση

αγγλικά : covenant (en) γαλλικά : engagement (fr)