συνάρτηση
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | συνάρτηση | οι | συναρτήσεις |
| γενική | της | συνάρτησης* | των | συναρτήσεων |
| αιτιατική | τη | συνάρτηση | τις | συναρτήσεις |
| κλητική | συνάρτηση | συναρτήσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, συναρτήσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- συνάρτηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συνάρτη(σις) (λογική συνοχή) + -ση → δείτε τη λέξη συναρτώ
- για τα μαθηματικά < σημασιολογικό δάνειο από τη γερμανική Zusammenhang [1][2]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /siˈnaɾ.ti.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐νάρ‐τη‐ση
Ουσιαστικό
επεξεργασία
συνάρτηση θηλυκό [3]
- η αλληλεξάρτηση ενός στοιχείου από κάποιο άλλο
- ⮡ Η τελική επιλογή μου ήταν συνάρτηση πολλών παραγόντων.
- ⮡ Ο μισθός σου θα είναι συνάρτηση του τι μπορείς να προσφέρεις στην εταιρεία.
- (μαθηματικά) ή απεικόνιση, η αντιστοίχιση κάθε στοιχείου ενός συνόλου (σύνολο ορισμού) με ένα και μόνο ένα στοιχείο ενός άλλου συνόλου (σύνολο τιμών)
- → δείτε επίσης
συνάρτηση στη Βικιπαίδεια
- → δείτε επίσης
συνάρτηση στη Βικιπαίδεια
- (μαθηματικά, κατ’ επέκταση) ο μαθηματικός τύπος που καταγράφει τον τρόπο αντιστοίχησης
- (πληροφορική) υποπρόγραμμα που δέχεται ορίσματα ως παραμέτρους, εκτελεί συγκεκριμένη εργασία και επιστρέφει μία τιμή, σε αντίθεση με την διαδικασία που δεν επιστρέφει.[4]
- ⮡ Έχει δύο κύρια μέρη: την επικεφαλίδα και το σώμα
- υπερώνυμα: άρθρωμα
- υπώνυμα: αναδρομική συνάρτηση, επανάκληση, συνάρτηση κατατεμαχισμού
- Δείτε επίσης: δραστηριοποίηση συνάρτησης, διαβίβαση παραμέτρων, εντολή κλήσης συνάρτησης, πλαίσιο στοίβας, στοίβα εκτέλεσης, εντολή return
Πολυλεκτικοί όροι
επεξεργασίαΣυγγενικά
επεξεργασία→ και δείτε τη λέξη συναρτώ
Μεταφράσεις
επεξεργασία
συνάρτηση
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ συνάρτηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ συναρτώ, συνάρτησηΜπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
- ↑ συνάρτηση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
- ↑ Εισαγωγή στις γλώσσες προγραμματισμού με τη γλώσσα C, σελ. 85, Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. πρόσβαση:2019.09.22