αντιστοίχιση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντιστοίχιση	οι	αντιστοιχίσεις
γενική	της	αντιστοίχισης & αντιστοιχίσεως	των	αντιστοιχίσεων
αιτιατική	την	αντιστοίχιση	τις	αντιστοιχίσεις
κλητική		αντιστοίχιση		αντιστοιχίσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντιστοίχιση < αντιστοιχίζω + -σις (Η λέξη πρωτοχρησιμοποιήθηκε ως αντιστοίχησις ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλικά registre) το 1856 από τον Σκαρλάτο Βυζάντιο (Κουμανούδης Στέφανος, Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών, τ. Α, σελ. 109)

Ουσιαστικό

αντιστοίχιση θηλυκό

• η συμμετρική, αναλογική ή παράλληλη τοποθέτηση

Συνώνυμα

• αντιστοιχία
• παραλληλισμός
• συσχέτιση
• ταίριασμα

Μεταφράσεις

    αντιστοίχιση

αγγλικά : congruence (en), correspondence (en), mapping (en), matching (en)