σύνολο

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σύνολο	τα	σύνολα
γενική	του	συνόλου	των	συνόλων
αιτιατική	το	σύνολο	τα	σύνολα
κλητική		σύνολο		σύνολα
όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία Επεξεργασία

σύνολο < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική σύνολον (ολόκληρο, πλήρες) ^[1]

για σύγχρονους όρους < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική ensemble ή totalité

ΠροφοράΕπεξεργασία

ΔΦΑ : /ˈsi.no.lo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐νο‐λο

ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

σύνολο ουδέτερο

συλλογή διαφορετικών υλικών ή νοητών αντικειμένων
(μαθηματικά, θεωρία συνόλων) συλλογή στοιχείων που είναι απολύτως διακριτά μεταξύ τους αλλά που αξιωματικά θεωρούμε ως μία ολότητα ή ενότητα
↪ η θεωρία συνόλων βρίσκεται στη βάση των σύγχρονων μαθηματικών
(γραμματική) λεκτικό σύνολο: ενότητα λέξεων πολύ στενά συνδεδεμένων μεταξύ τους· συχνά δημιουργούν σύνθετες λέξεις
↪ παράδειγμα λεκτικού συνόλου: μικρά πράγματα > σύνθετη λέξη: μικροπράγματα
όλα τα μέλη μιας ομάδας μηδενός εξαιρουμένου, το όλον, η ολοκληρία, η ολότητα
↪ η απαγόρευση των κινητών αφορά στο σύνολο των μαθητών

↪ το σύνολο του εκλογικού σώματος εναντιώνεται στο μνημόνιο
άθροισμα ομοειδών
↪ το σύνολο των οφειλών μας είναι τεράστιο
ένα σύνολο από έπιπλα, ρούχα, διακοσμητικά στοιχεία ή καλλιτεχνήματα που ταιριάζουν αρμονικά όλα μαζί
↪ φόραγε ένα πολύ ωραίο σύνολο