όλον

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

όλον < αρχαία ελληνική ὅλον, ουδέτερο του ὅλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *solwos

Ουσιαστικό

όλον ουδέτερο, μόνο στον ενικό

1. τα πάντα, το σύνολο, η ολότητα

   Υβ Μπονφουά, η ζωή ως όλον

2. (φυσική) υποστοιχειώδες σωματίδιο, το holon ή chargon

Μεταφράσεις

    όλον

Κλιτικός τύπος επιθέτου

όλον

• άλλη μορφή του όλο
  1. αιτιατική ενικού του όλος
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του όλος