τάξη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τάξη	οι	τάξεις
γενική	της	τάξης & τάξεως*	των	τάξεων
αιτιατική	την	τάξη	τις	τάξεις
κλητική		τάξη		τάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τάξη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τάξις < τάττω

για σύγχρονους όρους < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική classe ή από την αγγλική class

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈta.ksi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τά‐ξη

Ουσιαστικό

τάξη θηλυκό

1. η κατάσταση κατά την οποία κάθε τι είναι τακτοποιημένο στη θέση του
2. η κατάσταση που προκύπτει από την τήρηση των κανόνων και των νόμων

   ↪υπουργείο δημοσίας τάξεως, ησυχία, τάξη και ασφάλεια

3. υποδιαίρεση ενός συνόλου
4. αξιολογική κατηγορία

   ↪ αυτό το κρασί είναι πρώτης τάξεως

5. (εκπαίδευση) το σύνολο των μαθητών ενός σχολείου που παρακολουθούν τα ίδια μαθήματα

   ↪ η Α΄ τάξη έχει αυτήν την ώρα Γυμναστική

6. (εκπαίδευση) η σχολική αίθουσα
7. (κοινωνιολογία) υποδιαίρεση του κοινωνικού σώματος με κριτήριο την κοινωνική θέση, το επάγγελμα, το εισόδημα ή τη σχέση προς τα μέσα παραγωγής

   ↪κοινωνικές τάξεις, επαγγελματικές τάξεις, παραγωγικές τάξεις

8. (ταξινομία) υποδιαίρεση ανάμεσα ταξινομικής βαθμίδας ανώτερη από την οικογένεια και χαμηλότερη από την ομοταξία

   ↪ οι ομοταξίες διαιρούνται σε τάξεις και οι τάξεις σε οικογένειες

   διαγλωσστικός λατινικός όρος: ordo

   → δείτε τις λέξεις μικρόταξη, ανθυποτάξη, ενδοτάξη, υπόταξη, υποτάξη, υπέρταξη και υπερτάξη

9. (λογική, μαθηματικά, επιστήμη υπολογιστών) το πλήθος των παραμέτρων μιάς συνάρτησης (ή κατηγορήματος) ή το πλήθος των τελεστέων μιάς πράξης

   ≈ συνώνυμα: βαθμός

Πολυλεκτικοί όροι

• ιθύνουσα τάξη (κοινωνιολογία)

Συγγενικές λέξεις

• ταξικός
• ταξινόμος
• ομοταξία
• επίταξη
• η-τάξη

Μεταφράσεις

    τάξη

αγγλικά : order (en) (1,2,3), class (en) (4,7), classroom (en) (6), grade (en) (5) γαλλικά : classe (fr), ordre (fr) γερμανικά : Ordnung (de)

λατινικά : ordo (la)

    λογική-μαθηματικά-επιστήμη υπολογιστών

αγγλικά : arity (en)