τάξη

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τάξη	τάξεις
γενική	τάξης & τάξεως	τάξεων
αιτιατική	τάξη	τάξεις
κλητική	τάξη	τάξεις

Ετυμολογία

τάξη < τάξις < τάττω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈta.ksi/

Ουσιαστικό

τάξη θηλυκό

1. η κατάσταση κατά την οποία κάθε τι είναι τακτοποιημένο στη θέση του
2. η κατάσταση που προκύπτει από την τήρηση των κανόνων και των νόμων

   υπουργείο δημοσίας τάξεως

3. υποδιαίρεση ενός συνόλου, ταξινομική κατηγορία

   οι ομοταξίες διαιρούνται σε τάξεις και οι τάξεις σε οικογένειες

4. αξιολογική κατηγορία

   αυτό το κρασί είναι πρώτης τάξεως

5. το σύνολο των μαθητών ενός σχολείου που παρακολουθούν τα ίδια μαθήματα

   η Α΄ τάξη έχει αυτήν την ώρα Γυμναστική

6. η σχολική αίθουσα
7. υποδιαίρεση του κοινωνικού σώματος με κριτήριο την κοινωνική θέση, το επάγγελμα, το εισόδημα ή τη σχέση προς τα μέσα παραγωγής

   κοινωνικές τάξεις, επαγγελματικές τάξεις, παραγωγικές τάξεις

8. (ταξινομία) υποδιαίρεση ανάμεσα στις ταξινομικές βαθμίδες της οικογένεια και την ομοταξία

   διαγλωσστικός λατινικός όρος: ordo

   → δείτε τις λέξεις: μικρόταξη, ανθυποτάξη, ενδοτάξη, υπόταξη, υποτάξη, υπέρταξη και υπερτάξη

9. (λογική, μαθηματικά, επιστήμη υπολογιστών) το πλήθος των παραμέτρων μιάς συνάρτησης (ή κατηγορήματος) ή το πλήθος των τελεστέων μιάς πράξης

   συνώνυμο: βαθμός

Εκφράσεις

• ιθύνουσα τάξη

Συγγενικές λέξεις

• ταξικός
• ταξινόμος
• ομοταξία
• επίταξη
• η-τάξη

Μεταφράσεις

    τάξη

αγγλικά : order (en) (1,2,3), class (en) (4,7), classroom (en) (6), grade (en) (5) γαλλικά : classe (fr), ordre (fr) γερμανικά : Ordnung (de)

λατινικά : ordo (la)

    λογική-μαθηματικά-επιστήμη υπολογιστών

αγγλικά : arity (en)