κατηγόρημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κατηγόρημα	τα	κατηγορήματα
γενική	του	κατηγορήματος	των	κατηγορημάτων
αιτιατική	το	κατηγόρημα	τα	κατηγορήματα
κλητική		κατηγόρημα		κατηγορήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατηγόρημα < αρχαία ελληνική κατηγόρημα, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική prédicat^[1]

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.tiˈɣo.ri.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τη‐γό‐ρη‐μα

Ουσιαστικό

κατηγόρημα ουδέτερο

(γλωσσολογία, συντακτικό) η απλή μορφή της ρηματικής φράσης, το μέρος της πρότασης που αποτελείται, είτε από μόνο το αμετάβατο ρήμα, είτε από το μεταβατικό ρήμα και το αντικείμενο^[2] ή αντικείμενα, είτε από το συνδετικό ρήμα και το κατηγορούμενο^[3]
⮡ Ο Γιώργος είναι πονηρός - Το κατηγόρημα αποτελείται από τις λέξεις είναι πονηρός

⮡ Ο Νίκος έστειλε ένα γράμμα στον αδελφό του - Το κατηγόρημα αποτελείται από τις λέξεις έστειλε ένα γράμμα στον αδελφό του
(φιλοσοφία) το βασικό ή ουσιαστικό στοιχείο μιας υπόστασης, έννοιας, ιδιότητας κ.λπ.
(λογική, πληροφορική) μία συνάρτηση ή έκφραση που επιστρέφει την τιμή "αληθές" ή "ψευδές"
≈ συνώνυμα: λογική έκφραση

Στην εντολή UPDATE της SQL το κατηγόρημα (predicate) "name = 'USA'" μπορεί να είναι «αληθές» ή «ψευδές». Παρεμπιπτόντως, το "population = population + 1" δεν είναι κατηγόρημα αλλά εντολή ανάθεσης (assignment), που εκτελείται όταν το κατηγόρημα είναι «αληθές»

Σημειώσεις

Σε κάποια λεξικά (όπως το ΛΚΝ) ο ορισμός του κατηγορήματος είναι στενότερος και δεν περιλαμβάνει το συνδυασμό ρήμα + αντικείμενο. Εδώ ο ορισμός έχει δοθεί σύμφωνα με το Λεξικό Μπαμπινιώτη και το σχολικό βιβλίο Νεοελληνική Γλώσσα - Για το Γυμνάσιο, Αναθεωρημένη Έκδοση, Τεύχος Α', ΟΕΔΒ 2001, σελ. 94.