συντακτικό

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συντακτικό < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου συντακτικός

Προφορά

ΔΦΑ : /si.nda.kti.ˈkɔ/

Ουσιαστικό

συντακτικό ουδέτερο, μόνο στον ενικό

1. (γλωσσολογία) το τμήμα της γραμματικής που περιέχει κανόνες για τη δομή και τη λειτουργία μιας γλώσσας

   απαιτείται καλή γνώση του συντακτικού για τη μετάφραση του κειμένου

2. (συνεκδοχικά) μάθημα που ασχολείται με τους συντακτικούς κανόνες μιας γλώσσας

   θα κάνομε συντακτικό σήμερα

3. (συνεκδοχικά) βιβλίο ή σύγγραμμα που παρουσιάζει και μελετά τους κανόνες αυτούς

   είναι πολύ καλό αυτό το συντακτικό

4. (πληροφορική) το σύνολο των κανόνων της διατύπωσης των εντολών σε μια γλώσσα προγραμματισμού

Συνώνυμα

• σύνταξη

Μεταφράσεις

    συντακτικό

αγγλικά : syntax (en)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

συντακτικό

• συντακτικός, στην αιτιατική του ενικού
• ουδέτερο του συντακτικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού