predicate

Αγγλικά (en)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈprɛdɪkət/

Ουσιαστικό

predicate ^(en)

1. (γραμματική) το κατηγόρημα
2. (λογική, πληροφορική) κατηγόρημα

Στην εντολή UPDATE της SQL το κατηγόρημα (predicate) "name = 'USA'" μπορεί να είναι «αληθές» ή «ψευδές». Παρεμπιπτόντως, το "population = population + 1" δεν είναι κατηγόρημα αλλά εντολή ανάθεσης (assignment), που εκτελείται όταν το κατηγόρημα είναι «αληθές»

Ρήμα

predicate ^(en)

Προφορά: /ˈprɛdɪkeɪt/

1. βεβαιώνω, δηλώνω κατηγορηματικά
2. θεμελιώνω ιδέα/θεωρία, βασίζω την σκέψη/δράση/λογική μου πάνω σε (κάτι)

Συγγενικά

• predication

Δείτε επίσης

• predicate στην αγγλική Βικιπαίδεια