μέρος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μέρος	τα	μέρη
γενική	του	μέρους	των	μερών
αιτιατική	το	μέρος	τα	μέρη
κλητική		μέρος		μέρη
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέρος < αρχαία ελληνική μέρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)mer- (μοιράζω, παραχωρώ, αναθέτω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmɛ.ɾɔs/

συλλαβισμός : μέ‐ρος

Ουσιαστικό

μέρος ουδέτερο

1. το τμήμα ενός ευρύτερου συνόλου, κομμάτι από κάτι μεγαλύτερο

   Το ελληνικό βικιλεξικό αποτελεί μέρος ενός πολυεθνικού διαδικτυακού εγχειρήματος για ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση.

2. ο τόπος, κυριολεκτικά ή μεταφορικά

   Σ' αυτό το μέρος είναι κρυμμένος ένας θησαυρός.

3. (προφορικό) το αποχωρητήριο, το WC

Εκφράσεις

• παίρνω το μέρος κάποιου: τον υποστηρίζω

  Του εξηγούμε με το νι και με το σίγμα τον καβγά, και περιμένουμε να ενδιαφερθεί και να πάρει το μέρος μας. (Ασημάκης Πανσέληνος, Τότε που ζούσαμε)

• εκ μέρους
• εν μέρει

Συγγενικές λέξεις

• μερικός
• μερίδιο
• μερισμός, καταμερισμός
• μερίζω
• μεριάζω
• παραμερίζω

Μεταφράσεις

    τμήμα ενός ευρύτερου συνόλου

αγγλικά : part (en), party (en) γαλλικά : partie (fr)

ουκρανικά : частина (uk)

    τόπος

αγγλικά : place (en) γαλλικά : lieu (fr), endroit (fr), place (fr)

εβραϊκά : מקום (he) ουκρανικά : місце (uk)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	μέρος	μέρει	μέρη
Γενική	μέρους	μεροῖν	μερῶν
Δοτική	μέρει	μεροῖν	μέρεσι(ν)
Αιτιατική	μέρος	μέρει	μέρη
Κλητική	μέρος	μέρει	μέρη

Ετυμολογία

μέρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)mer- (μοιράζω, παραχωρώ, αναθέτω)

Ουσιαστικό

μέρος ουδέτερο

1. μέρος, μερίδιο
2. κληρονομιά, κλήρος
3. μοίρα
4. σειρά

Πηγές

• μέρος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «μέρος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.