μοίρα

Δείτε επίσης : μοῖρα

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μοίρα	οι	μοίρες
γενική	της	μοίρας	των	μοιρών
αιτιατική	τη	μοίρα	τις	μοίρες
κλητική		μοίρα		μοίρες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία Επεξεργασία

μοίρα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική μοῖρα < μείρομαι < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *(s)mer- (μοιράζω, παραχωρώ, αναθέτω)

ΠροφοράΕπεξεργασία

ΔΦΑ : /ˈmi.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μοί‐ρα

ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

μοίρα θηλυκό

το μερίδιο, το μερτικό
↪ ο εκλιπών δεν προνόησε στη διαθήκη του για τα παιδιά του, αυτά όμως θα διεκδικήσουν τη νόμιμη μοίρα τους

↪ δεν έχει στον ήλιο μοίρα
το πεπρωμένο, το γραφτό, το ριζικό
↪ κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η μοίρα

↪ όπου φτωχός κι η μοίρα του
- (κατ’ επέκταση) ο προορισμός
- (κατ’ επέκταση) το τέλος ή ο θάνατος
  ↪ η μοίρα αυτού του νεοκλασικού κτηρίου ήταν να καταλήξει ένας σωρός από μπάζα
(στρατιωτικός όρος) μονάδα του πυροβολικού, των ειδικών δυνάμεων, του ναυτικού ή της αεροπορίας
↪ δύο μοίρες καταδιωκτικών απογειώθηκαν για να αποκρούσουν την εισβολή στον εναέριο χώρο μας
(ανατομία) τμήμα της σπονδυλικής στήλης
θωρακική μοίρα, οσφυϊκή μοίρα
(γεωμετρία) μονάδα μέτρησης τόξων ή γωνιών, ίση με το 1/360 του κύκλου (συμβολίζεται με °)
η ορθή γωνία ισούται με 90 μοίρες
(μυθολογία) → δείτε τη λέξη Μοίρα μία από τις τρείς θυγατέρες της Θέμιδος των θεσμών και του Διός/συμπαντικού νού < ΄΄Ησίοδου Θεογονία΄΄

ΕκφράσειςΕπεξεργασία

κλαίω τη μοίρα μου
λέω τη μοίρα: προλέγω το μέλλον
όπου φτωχός κι μοίρα του
σε δεύτερη μοίρα: παραγκωνισμένο, υποβιβασμένο, υποδεέστερης σημασίας
※ Όμως η εποχή ήταν τέτοια που και το θάνατο της μάνας σου τον έβαζες σε δεύτερη μοίρα. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])