κακομοίρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κακομοίρης	η	κακομοίρα	το	κακομοίρικο
γενική	του	κακομοίρη	της	κακομοίρας	του	κακομοίρικου
αιτιατική	τον	κακομοίρη	την	κακομοίρα	το	κακομοίρικο
κλητική		κακομοίρη		κακομοίρα		κακομοίρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κακομοίρηδες	οι	κακομοίρες	τα	κακομοίρικα
γενική	των	κακομοίρηδων		—	των	κακομοίρικων
αιτιατική	τους	κακομοίρηδες	τις	κακομοίρες	τα	κακομοίρικα
κλητική		κακομοίρηδες		κακομοίρες		κακομοίρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κακομοίρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κακομοίρης < ελληνιστική κοινή κακόμοιρος < κακο- + μοῖρα (κτητικό σύνθετο)

κακομοίρης, -α, -ικο

που η μοίρα του δεν είναι καλή, που αντιμετωπίζει ατυχίες και δυστυχίες στη ζωή του
που με την εμφάνιση, τις πράξεις του ή τα λόγια του προκαλεί την συμπάθεια ή τον οίκτο των άλλων