κακομοίρης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	κακομοίρης	κακομοίρα	κακομοίρικο
γενική	κακομοίρη	κακομοίρας	κακομοίρικου
αιτιατική	κακομοίρη	κακομοίρα	κακομοίρικο
κλητική	κακομοίρη	κακομοίρα	κακομοίρικο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	κακομοίρηδες	κακομοίρες	κακομοίρικα
γενική	κακομοίρηδων		κακομοίρικων
αιτιατική	κακομοίρηδες	κακομοίρες	κακομοίρικα
κλητική	κακομοίρηδες	κακομοίρες	κακομοίρικα

Ετυμολογία

κακομοίρης < μεσαιωνική ελληνική κακομοίρης < ελληνιστική κοινή κακόμοιρος < αρχαία ελληνική κακός + μοῖρα

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.kɔ.ˈmi.ɾis/

συλλαβισμός : κα‐κο‐μοί‐ρης

Επίθετο

κακομοίρης, -α, -ικο

1. που η μοίρα του δεν είναι καλή, που αντιμετωπίζει ατυχίες και δυστυχίες στη ζωή του
2. που με την εμφάνιση, τις πράξεις του ή τα λόγια του προκαλεί την συμπάθεια ή τον οίκτο των άλλων

Άλλες μορφές

• κακομοίρικος
• κακόμοιρος

Συνώνυμα

• καημένος

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη κακόμοιρος

Εκφράσεις

• (έγινε) της κακομοίρας: υπήρξε μεγάλη αναστάτωση και φασαρία

  ≈ συνώνυμα: έγινε χαμός, έγινε της τρελής

Δείτε επίσης

• καρμίρης

Μεταφράσεις

    κακομοίρης

αγγλικά : poor (en), seedy (en), beggarly (en) γαλλικά : 1. malheureux (fr), pauvre (fr) 2. pitoyable (fr) γερμανικά : arm (de)