κακομοίρης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	κακομοίρης	κακομοίρα	κακομοίρικο
γενική	κακομοίρη	κακομοίρας	κακομοίρικου
αιτιατική	κακομοίρη	κακομοίρα	κακομοίρικο
κλητική	κακομοίρη	κακομοίρα	κακομοίρικο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	κακομοίρηδες	κακομοίρες	κακομοίρικα
γενική	κακομοίρηδων		κακομοίρικων
αιτιατική	κακομοίρηδες	κακομοίρες	κακομοίρικα
κλητική	κακομοίρηδες	κακομοίρες	κακομοίρικα

Ετυμολογία

κακομοίρης < μεσαιωνική ελληνική κακομοίρης < κακός + -ο- + μοῖρα + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.kɔ.ˈmi.ɾis/

Επίθετο

κακομοίρης, -α, -ικο

1. που η μοίρα του δεν είναι καλή, που αντιμετωπίζει ατυχίες και δυστυχίες στη ζωή του
2. που με την εμφάνιση, τις πράξεις του ή τα λόγια του προκαλεί την συμπάθεια ή τον οίκτο των άλλων

Εναλλακτικές μορφές

• κακομοίρικος
• κακόμοιρος

Συνώνυμα

• καημένος

Συγγενικές λέξεις

• κακομοιριά
• κακομοιριάζω
• κακομοιριασμένος
• κακομοίρικα
• κακομοίρικος
• κακόμοιρος
• κακομοιρούλης

Εκφράσεις

• έγινε της κακομοίρας: υπήρξε μεγάλη αναστάτωση και φασαρία

  συνώνυμα: έγινε χαμός, έγινε της τρελής

Δείτε επίσης

• καρμίρης

Μεταφράσεις

    κακομοίρης

αγγλικά : poor (en), seedy (en), beggarly (en) γαλλικά : 1. malheureux (fr), pauvre (fr) 2. pitoyable (fr) γερμανικά : arm (de)