δυστυχία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυστυχία	οι	δυστυχίες
γενική	της	δυστυχίας	των	δυστυχιών
αιτιατική	τη	δυστυχία	τις	δυστυχίες
κλητική		δυστυχία		δυστυχίες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυστυχία < (λόγιο) αρχαία ελληνική δυστυχία < δυστυχής < δυσ- + τύχη

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.stiˈçi.a/

συλλαβισμός : δυ‐στυ‐χί‐α

Ουσιαστικό

δυστυχία θηλυκό

• κατάσταση δυσφορίας, στην οποία δεν επιτυχγάνονται οι ανάγκες και οι στόχοι ενός ατόμου

Συνώνυμα

• κακομοιριά

Αντώνυμα

• ευτυχία

Συγγενικές λέξεις

• δυστύχημα
• δυστυχής
• δυστυχισμένος
• δύστυχος
• δυστυχώ
• δυστυχώς

Μεταφράσεις

    δυστυχία

αγγλικά : misfortune (en), unhappiness (en) γαλλικά : malheur (fr) γερμανικά : Unglück (de) εσπεράντο : malfeliĉo (eo)

τουρκικά : mutsuzluk (tr)