δυστυχία

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	δυστυχία	δυστυχίες
γενική	δυστυχίας	δυστυχιών
αιτιατική	δυστυχία	δυστυχίες
κλητική	δυστυχία	δυστυχίες

Ετυμολογία

δυστυχία < αρχαία ελληνική δυστυχία < δυστυχής < δυσ- + τύχη

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.sti.ˈçi.a/

Ουσιαστικό

δυστυχία θηλυκό

1. κατάσταση δυσφορίας, στην οποία δεν επιτυχγάνονται οι ανάγκες και οι στόχοι ενός ατόμου

Συνώνυμα

• κακομοιριά

Αντώνυμα

• ευτυχία

Συγγενικές λέξεις

• δυστύχημα
• δυστυχής
• δυστυχισμένος
• δύστυχος
• δυστυχώ
• δυστυχώς

Μεταφράσεις

    δυστυχία

αγγλικά : misfortune (en), unhappiness (en) γαλλικά : malheur (fr) γερμανικά : Unglück (de) εσπεράντο : malfeliĉo (eo)

τουρκικά : mutsuzluk (tr)