δυστύχημα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	δυστύχημα	τα	δυστυχήματα
γενική	του	δυστυχήματος	των	δυστυχημάτων
αιτιατική	το	δυστύχημα	τα	δυστυχήματα
κλητική		δυστύχημα		δυστυχήματα
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυστύχημα < αρχαία ελληνική δυστύχημα < δυστυχέω / δυστυχῶ < δυσ- + τύχη

Ουσιαστικό

δυστύχημα ουδέτερο

• δυσάρεστη ή ανεπιθύμητη εξέλιξη ή σοβαρό ατύχημα ή γενικότερα ατυχής στιγμή

Συνώνυμα

• ατύχημα
• πλήγμα
• συμφορά
• χτύπημα

Αντώνυμα

• ευτύχημα

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη τύχη

Μεταφράσεις

    δυστύχημα

αγγλικά : accident (en)

γαλλικά : accident (fr), malheur (fr)