ατυχής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ατυχής	η	ατυχής	το	ατυχές
γενική	του	ατυχούς*	της	ατυχούς	του	ατυχούς
αιτιατική	τον	ατυχή	την	ατυχή	το	ατυχές
κλητική		ατυχή(ς)		ατυχής		ατυχές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ατυχείς	οι	ατυχείς	τα	ατυχή
γενική	των	ατυχών	των	ατυχών	των	ατυχών
αιτιατική	τους	ατυχείς	τις	ατυχείς	τα	ατυχή
κλητική		ατυχείς		ατυχείς		ατυχή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ατυχής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀτυχής. Συγκρίνετε με το άτυχος.

Προφορά

ΔΦΑ : /a.tiˈçis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐τυ‐χής

Επίθετο

ατυχής, -ής, -ές, συγκριτικός : ατυχέστερος, υπερθετικός :  ατυχέστατος

• (λόγιο) άλλη μορφή του άτυχος

  ⮡  ήταν μια ατυχής σύμπτωση, ότι τον συναντήσαμε

Συγγενικά

• ατυχώς
• → δείτε τη λέξη τύχη

Μεταφράσεις

    ατυχής

→ δείτε τη λέξη άτυχος