συγκριτικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	συγκριτικός	συγκριτική	συγκριτικό
γενική	συγκριτικού	συγκριτικής	συγκριτικού
αιτιατική	συγκριτικό	συγκριτική	συγκριτικό
κλητική	συγκριτικέ	συγκριτική	συγκριτικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	συγκριτικοί	συγκριτικές	συγκριτικά
γενική	συγκριτικών	συγκριτικών	συγκριτικών
αιτιατική	συγκριτικούς	συγκριτικές	συγκριτικά
κλητική	συγκριτικοί	συγκριτικές	συγκριτικά

Ετυμολογία

συγκριτικός < αρχαία ελληνική συγκριτικός

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋ.ɡɾi.tiˈkos/ αρσενικό

ΔΦΑ : /siŋ.ɡɾi.tiˈci/ θηλυκό

ΔΦΑ : /siŋ.ɡɾi.tiˈk/ ουδέτερο

Ομώνυμα / Ομόηχα

• συγκρητικός

Επίθετο

συγκριτικός, -ή, -ό

1. που συγκρίνει ή χρησιμοποιεί ως μέθοδο τη σύγκριση

   συγκριτική μελέτη

   συγκριτική γλωσσολογία

2. που προσφέρεται προς σύγκριση

   συγκριτικά στοιχεία

3. (γραμματική) βαθμός παραθετικών των επιθέτων και επιρρημάτων που χρησιμοποιείται κυρίως σε συγκρίσεις

   το "χειρότερος" είναι ο συγκριτικός βαθμός του επιθέτου "κακός"

   → δείτε και τον όρο υπερθετικός

Συγγενικές λέξεις

• συγκρίνω
• σύγκριση
• συγκρίσιμος
• συγκριτικά

Μεταφράσεις

    συγκριτικός

αγγλικά : comparative (en) γαλλικά : comparatif (fr)