στιγμή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στιγμή	οι	στιγμές
γενική	της	στιγμής	των	στιγμών
αιτιατική	τη	στιγμή	τις	στιγμές
κλητική		στιγμή		στιγμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιγμή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στιγμή

• για το σημείο στίξης: (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική point

Προφορά

ΔΦΑ : /stiɣˈmi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στιγ‐μή

παλιότερος συλλαβισμός : στι‐γμή

Ουσιαστικό

στιγμή θηλυκό

1. μικρό χρονικό διάστημα
2. η κατάλληλη ευκαιρία
3. περίσταση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά
4. (γραμματική, παρωχημένο) τελεία (σημείο στίξης)

   ⮡  άνω στιγμή, διπλή στιγμή

5. (μουσική) σημείο που τοποθετείται πάνω ή δίπλα στο σημείο της νότας, μεταβάλλοντας την ποιότητα ή την έντασή της
6. (τυπογραφία) η μικρότερη μονάδα μέτρησης μεγέθους (1/72ο της ίντσας ή 1στ.=0,3528 χιλ.) των τυπογραφικών στοιχείων· δώδεκα στιγμές κάνουν ένα τετράγωνο

Εκφράσεις

• ανά πάσα στιγμή: οποτεδήποτε
• από στιγμή σε στιγμή: πολύ σύντομα
• μέχρι στιγμής: μέχρι τώρα, μέχρι αυτήν τη στιγμή
• (ούτε) στιγμή : καθόλου
• στη στιγμή: αμέσως
• την τελευταία στιγμή : στο τελευταίο χρονικό όριο, στο παρά πέντε

Συγγενικά

θέμα στιγμ-

• αυτοστιγμεί
• μονοστιγμίς
• στιγμιαία
• στιγμιαίος
• στιγμόμετρο
• στιγμιότυπο
• → και δείτε τη λέξη στίγμα

για άλλα θέματα → δείτε στίζω

Μεταφράσεις

    ελάχιστο χρονικό διάστημα

αγγλικά : moment (en), instant (en) γαλλικά : instant (fr), moment (fr) γερμανικά : Augenblick (de), Moment (de), Zeitpunkt (de) ισπανικά : momento (es), instante (es) καταλανικά : moment (ca), instant (ca) λατινικά : momentum (la) ουγγρικά : pillanat (hu) πολωνικά : chwila (pl), moment (pl) πορτογαλικά : momento (pt) ρουμανικά : moment (ro), clipă (ro) ρωσικά : момент (ru) (momént)

    μονάδα της τυπογραφίας

αγγλικά : point (en) γαλλικά : point (fr) ισπανικά : punto (es) πολωνικά : punkt (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στιγμή	αἱ	στιγμαί
γενική	τῆς	στιγμῆς	τῶν	στιγμῶν
δοτική	τῇ	στιγμῇ	ταῖς	στιγμαῖς
αιτιατική	τὴν	στιγμήν	τὰς	στιγμᾱ́ς
κλητική ὦ!		στιγμή		στιγμαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στιγμᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		στιγμαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιγμή < στιγ- (< στίζω < *στίγ-jω) + -μή

Ουσιαστικό

στιγμή θηλυκό

1. στίγμα, σημάδι, νύγμα
2. μικρό χρονικό διάστημα

Συγγενικά

θέμα στιγμ-

• στιγμιαῖος
• στιγμικός
• στιγμός
• → και δείτε τη λέξη στίγμα

για άλλα θέματα → δείτε στίζω

Πηγές

• στιγμή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στιγμή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.