στίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στίζω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στίζω (χαράζω τατουάζ)

Ρήμα

στίζω (παθητική φωνή: (σπάνιο) στίζομαι)

1. (λόγιο) τοποθετώ σε γραπτό κείμενο κάποιο σημείο στίξης (τελεία, θαυμαστικό κ.λπ.)
2. (λόγιο) δημιουργώ στίγματα σε μια επιφάνεια

   ≈ συνώνυμα: διαστίζω, στιγματίζω

3. (ειδικότερα) χαράζω τατουάζ

Συγγενικά

θέμα στιζ-

• υποστίζω

θέμα στιγμ-

• → δείτε τις λέξεις στίγμα και στιγμή

θέμα στικτ-

• → δείτε τις λέξεις στικτός και ένστικτο

θέμα στιξ-

• → δείτε τη λέξη στίξη

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	στίζω	έστιζα	θα στίζω	να στίζω		στίζοντας
β' ενικ.	στίζεις	έστιζες	θα στίζεις	να στίζεις	στίζε
γ' ενικ.	στίζει	έστιζε	θα στίζει	να στίζει
α' πληθ.	στίζουμε	στίζαμε	θα στίζουμε	να στίζουμε
β' πληθ.	στίζετε	στίζατε	θα στίζετε	να στίζετε	στίζετε
γ' πληθ.	στίζουν(ε)	έστιζαν στίζαν(ε)	θα στίζουν(ε)	να στίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		έστιξα	θα στίξω	να στίξω		στίξει
β' ενικ.		έστιξες	θα στίξεις	να στίξεις	στίξε
γ' ενικ.		έστιξε	θα στίξει	να στίξει
α' πληθ.		στίξαμε	θα στίξουμε	να στίξουμε
β' πληθ.		στίξατε	θα στίξετε	να στίξετε	στίξτε
γ' πληθ.		έστιξαν στίξαν(ε)	θα στίξουν(ε)	να στίξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω στίξει	είχα στίξει	θα έχω στίξει	να έχω στίξει
β' ενικ.	έχεις στίξει	είχες στίξει	θα έχεις στίξει	να έχεις στίξει
γ' ενικ.	έχει στίξει	είχε στίξει	θα έχει στίξει	να έχει στίξει
α' πληθ.	έχουμε στίξει	είχαμε στίξει	θα έχουμε στίξει	να έχουμε στίξει
β' πληθ.	έχετε στίξει	είχατε στίξει	θα έχετε στίξει	να έχετε στίξει
γ' πληθ.	έχουν στίξει	είχαν στίξει	θα έχουν στίξει	να έχουν στίξει

Μεταφράσεις

    στίζω

αγγλικά : dot (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

στίζω, ήδη τον 6ο αιώνα στον Σιμωνίδη < στίγ-jω, μεταπτωτική βαθμίδα στιγ- < (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *stiďďō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *(s)teyg- (τρυπώ, διατρυπώ, νύσσω)

Ρήμα

στίζω

1. χαράζω, κεντώ

   ≈ συνώνυμα: στιγματίζω (ελληνιστική κοινή)

2. στιγματίζω (κακόσημο)
3. (ελληνιστική σημασία , γραμματική) προσθέτω σημεία στίξης

Συγγενικά

θέμα στιζ-

• ἀποστίζω
• ξεστίζω
• διαστίζω
• ἐνστίζομαι
• ἐπιστίζω
• καταστίζω
• παραστίζω
• περιστίζω
• ὑποστίζω

θέμα στιγμ-

• → δείτε τις λέξεις στίγμα και στιγμή

θέμα στιγ-

• ἀστιγής
• περιστιγής
• στιγεύς (που κάνει στίγματα)
• στίγος
• στίγων

θέμα στικτ-

• → δείτε τη λέξη στικτός

θέμα στιξ-

• → δείτε τη λέξη στίξις

Πηγές

• στίζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.