πρωτοελληνική

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πρωτοελληνική < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου πρωτοελληνικός < πρωτο- + ελληνικός. Εννοείται η λέξη γλώσσα

Προφορά

ΔΦΑ : /pro.to.e.li.niˈci/

Ουσιαστικό

πρωτοελληνική θηλυκό

• (γλωσσολογία) η πρωτοελληνική γλώσσα· υποθετικά επανασυντεθειμένη μορφή της ελληνικής γλώσσας στην αρχαιότερη φάση της, πριν από τη διαίρεσή της στις αρχαίες ελληνικές διαλέκτους, περίπου μεταξύ του 30ου και 16ου αιώνα π.Κ.Ε.

Δείτε επίσης

• πρωτοελλαδικός (αρχαιολογία)
• Παράρτημα:Ελληνική γλώσσα

Μεταφράσεις

    πρωτοελληνική

αγγλικά : Proto-Greek (en), protohellenic (en) γαλλικά : Proto-grec (fr) γερμανικά : Urgriechisch (de) κινεζικά : 原始希臘語 (zh)

ρωσικά : Протогреческий язык (ru)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

πρωτοελληνική

• θηλυκό του πρωτοελληνικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού