τόπος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τόπος	τόποι
γενική	τόπου	τόπων
αιτιατική	τόπο	τόπους
κλητική	τόπε	τόποι

Ετυμολογία

τόπος < αρχαία ελληνική τόπος (< ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *top- (κείμαι) ή *tekʷ-)

Ουσιαστικό

τόπος αρσενικό

1. μέρος, χώρος
2. (μαθηματικά) σύνολο σημείων του επιπέδου ή του χώρου με μια κοινή ιδιότητα

Εκφράσεις

• έμεινα στον τόπο → βλέπε έκφραση: τα κακάρωσα
• κοινός τόπος: κάτι που όλοι παραδέχονται ή επαναλαμβάνουν - κοινοτοπία

Σύνθετα

αγκαθότοπος αγκιναρότοπος αγριότοπος αμμότοπος αμπελότοπος ανθοτόπι ανθότοπος άτοπος βαλτοτόπι βαλτότοπος

βιότοπος βοσκοτόπι βοσκότοπος βουρκοτόπι βουρκότοπος βραχοτόπι βραχότοπος γρασιδότοπος δασοτόπι δασότοπος

έκτοπος ερημότοπος καπνοτόπι καπνότοπος κυνηγοτόπι κυνηγότοπος λασποτόπι λασπότοπος λιβαδότοπος ξερότοπος

παιδότοπος πετροτόπι πετρότοπος πλατανότοπος ροδότοπος σιταρότοπος σκουπιδότοπος σταρότοπος τοποθετώ υγροβιότοπος

υγρότοπος υδροβιότοπος χερσοτόπι χερσότοπος ψαροτόπι ψαρότοπος

Μεταφράσεις

    τόπος

αγγλικά : place (en), locus (en), topos (en) γαλλικά : place (fr) γερμανικά : Ort (de)

ρωσικά : место (ru) (mésto)