επιτόπιος

Δείτε επίσης : ἐπιτόπιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επιτόπιος	η	επιτόπια	το	επιτόπιο
γενική	του	επιτόπιου	της	επιτόπιας	του	επιτόπιου
αιτιατική	τον	επιτόπιο	την	επιτόπια	το	επιτόπιο
κλητική		επιτόπιε		επιτόπια		επιτόπιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επιτόπιοι	οι	επιτόπιες	τα	επιτόπια
γενική	των	επιτόπιων	των	επιτόπιων	των	επιτόπιων
αιτιατική	τους	επιτόπιους	τις	επιτόπιες	τα	επιτόπια
κλητική		επιτόπιοι		επιτόπιες		επιτόπια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

επιτόπιος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπιτόπιος^[1] < ἐπί + αρχαία ελληνική τόπος

επιτόπιος, -α, -ο

που γίνεται, συμβαίνει ή αναφέρεται στον ίδιο τόπο, επιτόπου
※ Η τελευταία χρησιμοποιεί τον παραπλήσιο όρο «politics of place» προκειμένου να αποδώσει τις πολιτικές ηγεμονίας των ανθρωπολόγων, ως δυτικοθρεμμένων επιστημόνων σε σχέση με το χώρο της επιτόπιας έρευνάς τους. (Ευθύμιος Παπαταξιάρχης, Περιπέτειες της ετερότητας: η παραγωγή της πολιτισμικής διαφοράς στη σημερινή Ελλάδα, 2006, sel. 210)
(λόγιο) τοπικός

→ και δείτε τη λέξη τόπος

επιτόπιος