συντοπίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συντοπίτης	οι	συντοπίτες
γενική	του	συντοπίτη	των	συντοπιτών
αιτιατική	τον	συντοπίτη	τους	συντοπίτες
κλητική		συντοπίτη		συντοπίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συντοπίτης < συν- + τόπος + -ίτης

Ουσιαστικό

συντοπίτης αρσενικό και συντοπίτισσα θηλυκό

• αυτός που κατάγεται από τον ίδιο τόπο με κάποιον άλλον

Υπερώνυμα

• συμπατριώτης
• πατριώτης

Υπώνυμα

• συγχωριανός

Μεταφράσεις

    συντοπίτης