συγχωριανός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συγχωριανός	οι	συγχωριανοί
γενική	του	συγχωριανού	των	συγχωριανών
αιτιατική	τον	συγχωριανό	τους	συγχωριανούς
κλητική		συγχωριανέ		συγχωριανοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγχωριανός < συν + χωριανός (< χωριό)

Ουσιαστικό

συγχωριανός αρσενικό, συγχωριανή θηλυκό

• αυτός που μένει ή κατάγεται από το ίδιο χωριό

  συνάντησα έναν συγχωριανό μου στην Ομόνοια

Ταυτόσημο

• συχωριανός