πατριώτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πατριώτης	οι	πατριώτες
γενική	του	πατριώτη	των	πατριωτών
αιτιατική	τον	πατριώτη	τους	πατριώτες
κλητική		πατριώτη		πατριώτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πατριώτης < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πατριώτης

Συγχρονικά αναλύεται σε πάτρ(ιος) + -ιώτης

πατριώτης αρσενικό (θηλυκό πατριώτισσα)

αυτός που κατάγεται από την ίδια πατρίδα
≈ συνώνυμα: συντοπίτης

και υποκοριστικό πατριωτάκι
αυτός που τιμά, που αγαπάει την πατρίδα του, αυτός που θυσιάζεται γι' αυτήν
※ Ύστερα ο φλογερός πατριώτης Κώστας Κασομούλης έτρεξε βοήθεια στη Νάουσα, όπου τον περίμενε ο τίμιος και ηρωϊκός θάνατός του [μεταγραφή σε μονοτονικό]
Κασομούλης, Νικόλαος (1939) Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833), Τόμος Α΄, @books.google, ανατύπωση

≈ συνώνυμα: φιλόπατρις

από την ίδια πατρίδα

που αγαπάει την πατρίδα του

πατριώτης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)