διάταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διάταξη	οι	διατάξεις
γενική	της	διάταξης*	των	διατάξεων
αιτιατική	τη	διάταξη	τις	διατάξεις
κλητική		διάταξη		διατάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διατάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάταξη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διάταξις < διατάσσω

Ουσιαστικό

διάταξη θηλυκό

1. σύνολο αντικειμένων που έχουν συγκεκριμένη σχέση θέσης μεταξύ τους, η κατάλληλη τοποθέτηση των αντικειμένων

   ≈ συνώνυμα: ταχτοποίηση, τακτοποίηση

2. η κατάλληλη παράταξη στρατού για ένα συγκεκριμένο σκοπό

   ≈ συνώνυμα: σχηματισμός

3. (νομικός όρος) ειδικό τμήμα νόμου ή κανονισμού αναφερόμενο σε συγκεκριμένο θέμα

   ※  Οι διατάξεις του νόμου τίθενται σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2015, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους θέματα.

4. η διαταγή
5. (τεχνολογία) device: μία ή περισσότερες συσκευές κατάλληλα συνεργαζόμενες· ως σύνολο θεωρούνται ως μία ενιαία συσκευή, ως μονάδα (unit)

Δείτε επίσης

• παράθεση

Μεταφράσεις

    διάταξη

αγγλικά : configuration (en), arrangement (en), layout (en) γαλλικά : disposition (fr), ordre (fr)

    τεχνολογία

αγγλικά : device (en), unit (en)