κατάβαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάβαση	οι	καταβάσεις
γενική	της	κατάβασης*	των	καταβάσεων
αιτιατική	την	κατάβαση	τις	καταβάσεις
κλητική		κατάβαση		καταβάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταβάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάβαση < [λόγ. < αρχ. κατάβα(σις) -ση]

Ουσιαστικό

κατάβαση θηλυκό

• πορεία προς τα κάτω, κατέβασμα συνήθ. από βουνό. ANT ανάβαση: H ~ από τις χιονισμένες πλαγιές ήταν δύσκολη.

Μεταφράσεις

    κατάβαση

γαλλικά : descente (fr)