κατάβαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάβαση	οι	καταβάσεις
γενική	της	κατάβασης*	των	καταβάσεων
αιτιατική	την	κατάβαση	τις	καταβάσεις
κλητική		κατάβαση		καταβάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταβάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάβαση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κατάβα(σις) (< καταβαίνω) + -ση < → δείτε  κατά-, βαίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈta.va.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τά‐βα‐ση

Ουσιαστικό

κατάβαση θηλυκό

• πορεία προς τα κάτω, το κατέβασμα (ιδίως από βουνό)

  ⮡  Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί την κατάβαση από τη δυτική πλαγιά του βουνού.

  ≠ αντώνυμα: ανάβαση

Μεταφράσεις

    κατάβαση

γαλλικά : descente (fr)